Arles
Arles is een kleine stad aan de rivier de Rhône in het zuiden van Frankrijk. Deze stad reeds gesticht ten tijde van het Romeinse Rijk. Destijds was Arles een belangrijke handelspost aan de Rhône. De Romeinen hebben diverse grootse gebouwen achtergelaten in Arles, waarvan er nog enkelen steeds zichtbaar zijn in het stadsbeeld. Sommigen worden zelfs nog steeds gebruikt voor voor vermaak.Arles is ook de stad waar schilder Vincent van Gogh een deel van zijn leven doorbracht. Hij heeft in Arles een aantal schilderijen gemaakt, waarvan het “Caféterras bij nacht” waarschijnlijk het bekendst is.
1. Zicht op de binnenstad van Arles vanaf de Pont de Trinquetaille. Op de achtergrond zijn de torens van de St-Trophimekerk en het stadhuis te zien.
2. Richting de Place de la Republique met daaraan het stadhuis.
3. Het stadhuis van Arles met hiervoor een restant van het Romeinse Rijk: de Obelisk. Deze ongedecoreerde obelisk is niet uit Egypte gehaald maar hij is uitgehakt in Turkije.
4. De prachtig gedecoreerde voorgevel van de St-Trophimekerk.
5. Rue de la Republique.
6. Museon Arlaten
7. Toeristisch Arles profileert zich ook graag met de Nederlandse schilder Vincent van Gogh. Hij heeft slechts twee jaar (1888-1890) in Arles doorgebracht, maar in deze periode heeft hij wel een paar van zijn bekendste schilderijen gemaakt. Een decor van een van zijn schilderijen “Caféterras bij nacht” staat er nu nog net zo bij als in 1888. Tegenwoordig is dit restaurantje omgedoopt tot Café van Gogh.
8. Vincent van Gogh verbleef de laatste twee jaar van zijn leven in Arles. Hier maakte hij diverse persoonlijke crises door en verloor hij zijn oor. Van Gogh werd meestal verzorgd in het ziekenhuis van Arles. Nu wordt deze plek Espace Van Gogh genoemd.
9. Net als de oude buurstad Avignon heeft Arles een oude brugruïne in de stad. Op deze plek in de Rhône lag vroeger een belangrijke Romeinse brug. Van deze brug is nu niet veel meer over dan twee pilaren in de rivier en vier torentjes met leeuwenbeelden aan de bruggenhoofden.
10. Een ander Romeins element is het badhuis van Constantijn. Aan de buitenkant lijkt het nog wat, maar van binnen is er niet veel meer te zien.
11. Ten zuidoosten van de binnenstad is nog een stukje van de Romeinse stadsmuur te zien. De rest is lang geleden afgebroken.
12. De Roland toren is een restant van het Romeinse theater. Oorspronkelijk was dit slechts een deel van de totale muur rondom het complex.
13. Het Romeinse theater bestond oorspronkelijk uit drie lagen tribunes. Hiervan resteert alleen nog maar de onderste. Tegenwoordig doet het complex nog steeds dienst als theater. Soms worden er voorstellingen gehouden.
14. De binnenstad van Arles bestaat hoofdzakelijk uit kronkelende straatjes en vervallen huisjes met luiken.
15. Nog een keer de binnenstad van Arles.
16. Het meest in het oog springende monument van Arles is het Romeinse amfitheater. Dit theater is in 80 n.Chr gebouwd naar voorbeeld van het Colosseum in Rome. In dit amfitheater werden destijds gladiatorgevechten georganiseerd.
17. Nogmaals het amfitheater.
18. In de middeleeuwen werd Arles geteisterd door invallen van barbaren. Om enigszins beschermd te worden tegen deze aanvallen van buitenaf werd besloten om het amfitheater om te bouwen tot fort. In en op het theater werden daarom 200 woningen gebouwd en 2 kerken. Deze gebouwen werden in 1830 verwijderd. Door deze bebouwingsgeschiedenis wordt het amfitheater van Arles gekenmerkt door 3 torentjes.
19. Het amfitheater wordt tegenwoordig weer voor vergelijkbare doeleinden gebruikt als waarvoor het oorspronkelijk is opgezet. Nu is het een belangrijke plaats voor het stierenvechten. Hoewel de bovenste Romeinse tribune goeddeels verdwenen is, heeft men toch een mogelijkheid gevonden om een nieuwe tribune te plaatsen zonder het complex aan te tasten.
20. Een stierengevecht bestaat uit een aantal verschillende fases waarvan niet mag worden afgeweken. Eerst wordt een stier afgemat door een aantal toreros (stierenvechters zonder wapens) die rondom de stier met roze doeken zwaaien. Dan wordt de stier een paar keer in de rug gestoken door een picadore (ruiter), waarna een paar bandielleros (soort speerwerpers) puntige stokken in de nek van de stier werpen. Uiteindelijk komt de matador de klus klaren. Hij mat de stier helemaal af totdat het beest geen kracht meer heeft om op de rode lap af te rennen. Dan pakt de matador zijn zwaard en steekt deze tot het lemmet tussen de schouderbladen van de stier.
21. De torero schreeuwt: “Torro torro, tjoep, tjoep” en hij wappert met zijn doek. Even later neemt deze torero teveel risico en wordt hij op de hoorns genomen. Daaropvolgend kreupelt hij het veld af.
22. Een picadore in actie. Het paard is geblinddoekt, want als deze de dolle stier ziet aanstormen zal hij zich zeer waarschijnlijk uit de voeten maken. Soms heeft de stier zo’n vaart dat de picadore bij de botsing uit zijn zadel wordt geworpen.
23. Voor de uitvoering van het gevecht krijgt een matador en zijn club punten van een jury toegedicht. Daarnaast speelt de waardering van het publiek een grote rol. Verloopt het gevecht goed volgens het protocol, dan geeft het publiek een staande ovatie en wuift men met witte zakdoekjes. De matador mag dan de oren van de stier afsnijden als een soort beloning. Gaat het gevecht niet zo goed, dan wordt de matador de arena uitgefloten. Indien de stier een puike prestatie heeft geleverd, dan maakt men met het kadaver een ereronde door de arena.
24. Buiten het amfitheater mogen ook de burgers van Arles op hun eigen wijze een stier bedwingen. In de straten van de stad worden een paar stieren losgelaten die zich vervolgens een weg moeten banen door de groepen opgeschoten jongeren.
25. Voor mensen die dit stierenleed niet willen aanschouwen is er ook de mogelijkheid om naar wat vreedzamere Spaanse dressuurwedstrijden te kijken.
